En dan word je gebeld door een schoondochter. Schoonouders hebben een nieuwe woning toegewezen gekregen en gaan verhuizen. Ze hebben daarbij hulp nodig, organisatorisch, praktisch en emotioneel. Kinderen wonen allemaal ver weg. Of ik kan helpen?
Dan krijg je als senior opeens met een ‘vreemde’ te maken. Het duurde dan ook een paar keer voordat het ijs helemaal gebroken was en ze begrepen wat ik nu eigenlijk kwam doen. Geef ze eens ongelijk?
De nieuwe woning is gelijkvloers en een stuk kleiner. Er moeten veel spullen uitgezocht worden en beslissingen genomen worden. Dit is moeilijk voor ze. Het overzicht ontbreekt. Door heel goed te luisteren filter ik er zo goed mogelijk uit wat belangrijk is voor ze. En kijk goed naar hun routing in het huis.
We beginnen met het uitzoeken van spullen. Ronduit verbaasd zegt meneer “Waarom ben ik in hemelsnaam niet eerder begonnen met uitzoeken, toen ik nog 10 jaar jonger en fitter was?” We zetten alle spullen die niet meegaan apart. Een volgende keer dat ik er ben zijn er toch weer spullen uitgehaald, verplaatst, vergeten of liggen op de eettafel…. Mmm dit moet ik anders aanpakken.
Het is belangrijk dat er duidelijkheid komt voor ze. Die duidelijkheid kan ik bieden door alvast een verhuisbedrijf en een datum te prikken (dat was nog een klus, zo midden in de vakantietijd en op korte termijn:)).
Uiteraard in samenspraak met de familie, heb ik een verhuisbedrijf geregeld. Voor de senioren is het beter als ze snel verhuizen. Spannend is het zeker, langer wachten met verhuizen doet ze geen goed. Eenmaal verhuisd hebben ze 4 weken lang de mogelijkheid terug naar hun oude huis te gaan om nog spullen op te halen. Dat werkt! Prettige bijkomstigheid is dat het oude huis een straatje verderop is.
De verhuisplanning aan de muur draagt zijn steentje bij. Het is noodzaak goed te kijken naar hun eigen vaste afspraken en deze zoveel mogelijk doorgang te laten vinden. Dat geeft een stukje rust en houvast. De afspraken m.b.t. de verhuizing en met mij plan ik daar zo veel mogelijk omheen.
Voor de meubels en inrichting maak ik een plattegrond met meubels op schaal. Zo schuiven we en bekijken we wat wel en niet kan. Welke meubels willen ze zeker mee hebben? Een concreet voorstel werkt. En zo geschiedde.
Geregeld met het verhuisbedrijf dat het inpakken en verhuizen in twee dagen gebeurt. Dit is wat ongezellig voor de laatste nacht in het huis. Het scheelt aardig wat tijd de volgende dag als er verhuisd wordt. Groot voordeel heb je aan het einde van de verhuisdag; des te eerder kun je gaan uitpakken en inruimen.
Samen met 3 fantastische kleinkinderen, die ik mee aanstuurde, waren we om 17.30 uur al zover dat meneer en mevrouw konden komen. Het had overredingskracht nodig, ze te laten inzien dat het beter was er niet bij aanwezig te zijn deze dag. Hoe graag ze dat eerst ook wilde.
Met de keukenspullen in de kasten, het bed opgemaakt, eten in de koelkast, toiletartikelen paraat en een werkende telefoon & tv, konden ze uit de voeten met hun rollators. Een gezamenlijk hapje eten na zo’n dag doet wonderen en is een fijne afsluiter.
Eenmaal verhuisd duurt het nog een paar dagen voordat meneer en mevrouw echt zijn geland. Er gebeurt zoveel met ze. Dan valt er een last van ze af. De ‘kogel is door de kerk’ en ze zijn op hun nieuwe plek. Met sociale contacten binnen het pand en dagelijkse ontzorging door warme maaltijden in het restaurant. Meneer grapt nog weken “Wil je iemand pesten zeg dan; je krijgt een verhuizing cadeau”.
Soms krijg ik van mensen te horen “een verhuiscoach is vast heel duur”. Zoals ook dit echtpaar in het begin opmerkte. In dit verhuistraject zitten inderdaad aardig wat arbeidsuren. Toch kan ik zeggen dat ik mezelf voor meer dan de helft heb terugverdient door de nodige kosten te besparen op:
- Een goedkoper verhuisbedrijf in te schakelen
- Dubbele maandlasten te besparen door sneller te verhuizen
- Onderhandelen met de woningontruimer
Gisteren tijdens de eindinspectie van de woningbouw en de laatste administratieve afhandelingen was het helemaal rond. Onder het genot van ‘een stevig bakkie’ van mevrouw hebben we afscheid genomen. Want koffie zetten, dat kan ze! Dat was even slikken.
Trots ben ik op ze. Dat ze zich hier zo goed doorheen hebben geslagen. Dat ze altijd nog grapjes kunnen maken over de situatie en vooral hoe dol ze zijn op elkaar, 85 en 90 jaar. Dat maakt ze sterk!
Dankbaar, dat ze me hebben toegelaten hun bij te staan in deze turbulente en bijzondere periode van hun leven. Ik ga deze opdracht nooit vergeten.